Wzrost zrównoważony Solowa

Wzrost zrównoważony – to wzrost zapewniający wykorzystanie wszystkich czynników wzrostu.

Ważnym modelem neoklasycznym jest model SOLOW. Zakłada on, że gospodarka znajduje się w warunkach wzrostu zrównoważonego (zapewniających pełne zatrudnienie i pełne wykorzystanie czynników wytwórczych). SOLOW przyjął następujące założenia:

§  przyrost siły roboczej (n) jest stały i wynosi 1 % rocznie

n – stopa wzrostu zatrudnienia

(w warunkach pełnego zatrudnienia równa jest stopie przyrostu ludności)

§  jeżeli nie ma bezrobocia, to wówczas inwestycje netto kreujące nowe miejsca pracy, powinny zapewnić stały przyrost kapitału w tempie przyrostu siły roboczej (nie spowoduje to wzrostu TUP)

I_n = n * K

K – zasób kapitału

czyli

I = ∆K

(taki przyrost kapitału by była możliwość utworzenia odpowiedniej liczby miejsc pracy)

§  oszczędności –  część dochodu, która nie została skonsumowana (została zaoszczędzona). Inwestycje muszą zostać sfinansowane i właśnie oszczędności je finansują

S = s * Y

s – przeciętna stopa oszczędności (0 < s < 1)

Y – PKB

Wzrost zrównoważony ma miejsce wówczas, gdy inwestycje równają się oszczędnościom:

I = S

a zatem

s * Y = n * K

po dokonaniu odpowiednich przekształceń otrzymujemy

             - warunek wzrostu zrównoważonego

 -     przeciętna kapitałochłonność (majątkochłonność) - informuje nas ile jednostek kapitału musimy uruchomić, żeby osiągnąć jednostkę efektu (jeżeli wzrost gospodarczy przebiega zgodnie ze ścieżką wzrostu zrównoważonego to współczynnik kapitałochłonności powinien być zgodny z relacją stopy oszczędności do stopy wzrostu zatrudnienia