W punkcie spoczynkowym kapitału następuje wzrost siły roboczej w tempie n oraz wzrost wydajności pracy w tempie g. Skoro wiec kapitał w tym punkcie jest stały, to musi rosnąc w tempie n+g. Przy wzroście nakładów kapitału i pracy w tempie n+g, z założenia (1) o stałości efektów skali w modelu funkcji produkcji mamy, ze produkcja tez rośnie w tempie n+g, a produkcja i kapitał na pracownika w tempie g.:
Bez względu na punkt wyjścia, gospodarka zmierza w kierunku ścieżki wzrostu zrównoważonego, czyli sytuacji, w której każda zmienna modelu rośnie w stałym tempie. Na ścieżce wzrostu zrównoważonego stopa wzrostu produktu na pracownika jest wyznaczona wyłącznie przez stopę postępu technicznego, a wytracona z równowagi gospodarka poprzez działania dostosowawcze wraca na ścieżkę wzrostu zrównoważonego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz