Rola amortyzacji w finansowaniu inwestycji netto

Akumulacja – w jej ramach wyróżniamy:

a)    nakłady brutto na środki trwałe – nakłady na budynki, budowle, środki transportu, maszyn, powiększenie wartości niematerialnych i prawnych

b)    nakłady na przyrost rzeczowych składników majątku obrotowego w cenach średniorocznych – nakłady czynione na zapasy w postaci materiałów i produktów gotowych

A zatem istnieją argumenty za zwiększaniem spożycia w PKB. Z drugiej jednak strony mamy akumulację, która służy zaspokajaniu potrzeb długookresowych, rozwojowych. Poprzez nowe inwestycje do procesu wytwórczego wprowadzane są nowe rozwiązania techniczne i technologiczne. Tak więc akumulacja stwarza warunki do rozwoju nowoczesnej infrastruktury technicznej (energetycznej, informatycznej, sieci dróg) i społecznej (budynki użyteczności publicznej: szpitale, szkoły itp.). Akumulacja a dokładniej nakłady inwestycyjne generują nowe miejsca pracy (jednym ze skutków braku przeznaczania środków na inwestycje jest rosnące bezrobocie). A zatem mamy także ważne argumenty, które przemawiają za tym, żeby zwiększać środki na akumulację.

Akumulacja brutto - obejmuje fundusz amortyzacji. Rolą amortyzacji jest odtworzenie zużytych środków trwałych. W Polsce zauważamy zwrot ku amortyzacji przyśpieszonej (coraz większy udział w PKB ma fundusz amortyzacyjny, środki przeznaczane są na odtworzenie zużytego majątku trwałego, a dokonuje się to poprzez inwestycje modernizacyjne).

Inwestycje modernizacyjne to takie, które wprowadzają nowe maszyny i urządzenia, techniki i technologie, nowoczesne techniki prowadzą do oszczędności nakładów pracy, spadku pracochłonności produkcji, dopiero po przekroczeniu pewnego poziomu nakładów inwestycyjnych powstają nowe miejsca pracy.

Nakłady inwestycyjne odgrywają znaczącą rolę w kształtowaniu struktury gospodarczej. Problemem jest podjęcie decyzji, w które dziedziny gospodarki inwestować. Strategię rozwoju skutecznie wykorzystali Japończycy, którzy oparli ją na dualnej strukturze gospodarki (polega ona na tym, że w kraju rozróżnia się dwa rodzaje gospodarek):

§  z jednej strony nowoczesna gospodarka (nowe technologie, niska pracochłonność pozwalają na produkcję naukochłonnych wyrobów)

§  z drugiej strony (obok nowoczesnej gospodarki) funkcjonuje gospodarka tradycyjna (są to branże pracochłonne – rozwój rolnictwa, rzemiosła, drobnej wytwórczości)

Odpowiednie wspieranie gospodarki pracochłonnej przez państwo pozwala na niwelowanie skutków procesów pracooszczędnych w gospodarce nowoczesnej